พี่เตี้ย มช.
” พี่เตี้ย ” ชื่อนี้สำหรับคนรักสุนัข และคนที่ติดตามข่าวของพี่เตี้ย คงไม่มีใครไม่รู้จัก…
พี่เตี้ย สุนัขที่ใครๆก็คิดว่า พี่เป็นสุนัขพันธุ์ทาง แต่จริงๆแล้ว พี่มีเชื้อสายพันธุ์บีเกิ้ลเชียวนะ พี่เตี้ย เป็นที่รู้จักอย่างแพร่หลาย จากการร่วมวิ่งขึ้นดอย ในประเพณีรับน้องขึ้นดอย ของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ โดยเฉพาะช่วง ” โค้งสปิริต ” หรือ ” โค้งขุณกัณฑ์ ” ซึ่งเป็นโค้งสุดท้าย ก่อนถึงดอยสุเทพ พี่เตี้ยที่ขาสั้นๆ ใส่เกียร์หมา วิ่งขึ้นดอยไปพร้อมๆกับน้องๆคณะวิศวกรรมศาสตร์ อย่าสุดชีวิต
ที่มาของ พี่เตี้ย มช.
เพจเฟสบุ๊ค ” เตี้ย มช. ” ที่ดูแลโดยแอดมินกลุ่มคนรักพี่เตี้ย ได้เคยเล่าถึงเเรื่องของพี่เตี้ยว่า พี่เตี้ยไม่ใช่หมาจรนะ เมื่อก่อนพี่เตี้ยชื่อว่า ” ช้าง ” มีบ้านที่อาศัยอยู่กับแม่ถุงเงินและพี่น้องหลายตัว เจ้าของพี่เตี้ยคือคุณลุงสมศักดิ์ บ้านอยู่แถวเจ็ดยอด ระยะทางห่างจาก มช. ประมาณ 5 กิโลเมตร มีนิสัยชอบเดินเที่ยวไปตามที่ต่างๆ และเมื่อปี พใศ. 2557 ได้เดินทางเข้ามาใน มช. และได้ประกาศหาเจ้าของหลายครั้ง และเจ้าของก็รับกลับไปหลายครั้งแล้วเช่นกัน จนในที่สุดเจ้าของก็เลิกตามกลับบ้าน (พี่ช่างอินดี้เหลือเกิน)
พี่เตี้ย เริ่มมาอยู่ที่คณะวิทยาศาสตร์ก่อน ตอนนั้นยังไม่มีใครรู้จักพี่ รู้แต่เพียงว่า เป็นหมาขาสั้น น่ารัก ชอบมาดูน้องๆทำกิจกรรม มาบ่อยมากจนมีถ้วยข้าวถ้วยน้ำให้พี่เตี้ยเกิดขึ้นกันเลยทีเดียว และจากนั้นจึงเกิดเพจ ” เตี้ย มช. ” เกิดขึ้นมา เพื่อบันทึกความน่ารักของพี่ ตอนพี่มาใหม่ๆพี่มาพร้อมปลอกคอเขียว ที่ทำให้รู้ว่าพี่มีเจ้าของ และพอมาอยู่ที่นี่ พี่ก็ได้ปลอกคอเขียวเช่นกัน ปลอกคอเขียว หมายถึง สุนัขที่เป็นมิตร คนทั่วไปสามารถเล่นด้วยได้ ให้อาหารได้ ไม่กัด (ไม่กัดคน ไม่นับกัดหมาด้วยกัน )
จากนั้นพี่เตี้ยก็เริ่มมีชื่อเสียง พี่ก็ได้ช่วยสุนัขจรจัดตัวอื่นๆใน มช. ให้ได้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น จากเงินที่ได้บริจาคมา จากที่ปี พ.ศ. 2558 มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ได้มีโครงการ MACMU เกิดขึ้น
แต่แล้ว พี่เตี้ย ก็จากไป
วันที่ 4 พฤษภาคม 2563 ทางเพจ เตี้ย มช. มาประกาศตามหาพี่เตี้ย เพราะพี่เตี้ยหายไป FCและคนรักสุนัขต่างแชร์ข้อความตามหาพี่ แต่แล้วก็ได้ข่าวการจากไปของ พี่เตี้ย มช. สุนัขชื่อดังของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ สร้างความเศร้าสะเทือนใจให้กับ FC และคนรักสุนัขอย่างมาก
พี่เตี้ย เป็นแรงบันดาลใจ ให้กับคนทำงานศิลปะหลายๆคน หนึ่งในนั้นคือ " อ้อน" ศิรินภา คณาญาติ " ศิลปินและดีไซเนอร์
” อ้อนเป็นคนรักสุนัขเป็นทุนเดิมอยู่แล้วค่ะ อ้อนเลี้ยงสุนัขขาสั้นไว้ตัวหนึ่งชื่อ มารุต มารุตเป็นสุนัขขาสั้นเหมือนพี่เตี้ยเลย “
” ด้วยความที่อ้อนจบการออกแบบ จากคณะวิจิตรศิลป์ มช. อ้อนจะติดตามข่าวรับน้องขึ้นดอยทุกปีอยู่แล้วค่ะ อ้อนเห็นพี่เตี้ยครั้งแรกในข่าว รับน้องขึ้นดอยของมหาลัย เห็นภาพสุนัขตัวเตี้ยตัวหนึ่งกำลังใส่เกียร์หมาวิ่งขึ้นดอยเลยค่ะ ตอนนั้นอ้อนกำลังรู้สึกเหนื่อยกับงานมากๆ พอเราเห็นพี่เตี้ยเรารู้สึกว่าเขาเจ๋งอะ วิ่งขึ้นดอยด้วยขาสั้นๆ อย่างมีพลังและแรงใจมากๆ เราเคยอยู่จุดนั้นที่ขึ้นดอย เรารู้ว่ามันเหนื่อยขนาดไหน แต่พี่เตี้ยขาสั้นแค่นั้น พี่ดูมีพลัง ไม่ย่อท้อเลย เราเป็นคนเราเคยอยู่จุดนั้นที่ไม่ย่อท้อมาก่อน เราเอาเขามาเป็นกำลังใจตั้งแต่ตอนนั้น ติดตามเรื่องราวในเพจ เตี้ย มช. เรื่อยมา เห็นเขาน่ารัก และอยากเจอตัวเป็นๆสักครั้ง
” ในวันเกิดอ้อน วันที่ 20 พฤษภาคม วางแผนไว้ล่างหน้าว่า พอดีจะมีธุระเข้าไปในมหาลัย คิดว่าจะถือโอกาสนี้ ไปเจอพี่ ไปกอดพี่ตัวเป็นๆสักครั้ง ถือเป็นของขวัญวันเกิดให้ตัวเอง แต่แล้วก็ได้ข่าวพี่จากไปซะก่อน รู้สึกเศร้าใจมาก น้ำตาไหลเลยทั้งๆที่ไม่เคยเจอกันมาก่อน”
” อ้อนทำงานออกแบบเกี่ยวกับผ้าอยู่แล้วค่ะ และงานที่อ้อนสร้างรูปพี่เตี้ยขึ้นมานี้ เรียกว่า เทคนิคแอพพลิเคอาร์ตและฟรีโมชั่น ( Applique Art & Free Motion) เป็นศิลปะบนผืนผ้า ซึ่งทำขึ้นเพื่อรำลึกถึงพี่เตี้ย และนำไป Liveสด ในโอกาสครบรอบ 28 ปี Pinnshop แบ่งปันเทคนิคการทำงานศิลปะประเภทนี้ แล้วจะนำไปให้เพจ พี่เตี้ย มช. นำไปประมูล เพื่อหารายได้เข้ากองทุนของพี่เตี้ยค่ะ เพื่อเป็นประโยชน์ต่อสัตว์ตัวอื่นๆต่อไปค่ะ
” และหากการแบ่งปันความรู้ในครั้งนี้ จะมีประโยชน์ต่อผู้เข้ามาชม อ้อนขออุทิศบุญนั้นให้แก่ “พี่เตี้ย มช.” ค่ะ